Lieve belangstellenden,

Het was een zomerse lente dag toen ik aan deze brief begon met een hemelsblauwe lucht boven mijn hoofd en de zon zo heerlijk warm, een dag met open ramen en vogelgeluiden in huis.

De komende l’Ouverture van zaterdag en zondag 2 – 3 Juni 2012 staat de leefsituatie van de volkeren in Palestina en Israël centraal. Freed Schmitter komt ons vertellen over een bijzonder project dat de naam ‘the Arc’ draagt. Voor informatie daarover kun je vast kijken op http://friendsofthearc.org/

Soms denk ik, misschien zijn we er nog steeds niet echt van doordrongen, dat we met onze gedachten goud in handen hebben, waarmee we kunnen bouwen aan een nieuw paradijs op aarde. Dit weekend kan ons opnieuw een impuls geven om daarmee aan de slag te gaan en ook het vertrouwen in onze eigen goddelijke mogelijkheden daartoe sterken.

We starten om 14.00 uur op het atelier met enkele schilderijen van mij over het Palestijnse Volk. Waarna Freed Schmitter ons zal vertellen over het project ‘the Arc’.

Even iets over mijn werk, wat ik graag met jullie nog wil delen. Het is de aanraking van de zon, zo voelbaar op mijn huid, die mij nu helpt bij het inleven van hoe het leven kon zijn geweest voor de verschillende bevolkingsgroepen die, ooit heel lang geleden kwamen wonen, daar waar wij nu Granada weten.

Eerst waren daar de Joden, die toen op een lege plek op de hellingen van de Sierra Nevada een woonplek hadden gevonden. De Berber Ziri Ibn Zawi, die later kwam, besloot bij hen op die plek een stad te bouwen. Weer later werd daar het begin gemaakt van de bouw van een universiteit en het Alhambra, dat van uur tot uur het licht van de zon opving en de dichterlijke teksten op de dan beschenen muren toonden. Eeuwen later kwam het katholieke koningspaar in hun Moorse kledij in 1492 er hun intrek in nemen. Daarvoor moesten wel de Arabieren en de Joden stad en land verlaten en werd de taal van de inscripties op de muren een verboden taal. ik lees ook dat tegen het einde van de middeleeuwen ook een groep zigeuners naar deze plek kwamen. Zij kozen de grotten uit als woonplaats om in te wonen.

Het is nu al vele weken dat ik leef in mijn ingebeelde Granada tot s’nachts in mijn dromen toe. Lees haar geschiedenis, bekijk fotoboeken en luister naar de zang van Camarón de la Isla.

Tegen de avond val ik in slaap met de gedichten van Garcia Lorca, om de volgende dag weer haar geschiedenis te schilderen. Wie weet kan ik er dit jaar nog naar toe en luisteren naar het lied van de rivier de Darro. De krekels horen en de tijm ruiken.

Het meest nog ben ik benieuwd naar de Sierra Nevada om haar te voelen, haar ziel te ontdekken, die zoveel volkeren heeft aangetrokken op haar hellingen. Een bijzondere berg waar op haar hellingen het mogelijk werd dat verschillende culturen elkaar konden bevruchten. Tot op de dag vandaag geeft ze ons haar signalen. Laat ze zien dat het mogelijk is om samen tot grote hoogte van Verbinding te komen. Ondanks alle missers die daar ooit plaats vonden, ondanks al het bloed wat er gevloeid heeft.

Lieve jij, het Pinkster weekend nadert en ik hoop dat je je laat verrassen door Gods Geest, die grote almachtige Aanwezige Inspirator, die in jou huist en je vleugels doet uitslaan, zoals eens onder de inwoners van Granada.

Voor nu al mijn liefs, Unamore