Lieve mensen

De bomen voor mijn huis hebben al hun blad laten vallen.

Tegen het einde van de middag als het donker wordt, zijn in de straten de vele gekleurde lichtjes weer aan. Ik sla een das om en doe een muts op als ik naar buiten ga en geniet opnieuw van heerlijke geurende ovenschotels die s’avonds zorgen voor een behaaglijke sfeer in huis. In mijn buitenwereld is het echter minder behaaglijk. Ik vind het zorgelijk dat het geweld bij de protesten steeds meer geaccepteerd en toegestaan wordt, ja niet echt veroordeeld. Ik verwacht dat mede daardoor besloten werd dat voor hen die de orde en veiligheid in ons land moeten handhaven nog meer beschermende kleding nodig is en zelfs een apparaat om straks ook stroomstoten te kunnen afgeven als ze aangevallen worden, wanneer alle opgehoopte woede en onbegrip niet meer beheerst wordt.

Terecht is er onvrede over hoe ons land bestuurd wordt, over hoe wij hier moeten leven, wonen en werken als de aandacht vooral naar statistieken en  economische winst uitgaat en niet zozeer naar de mens zelf. Ik hoop ook zo dat er weldra meer en meer geld vrijkomt voor al de onderzoeken die gedaan moeten worden en voor de vele uitvindingen die al gedaan zijn om ze volop te kunnen gebruiken bij een andere manier van leven, waarop we met zijn allen over de gehele aarde nu op de drempel van staan.
Heel de mensheid wordt er voor uitgedaagd. Maar van nature houdt de mens niet zo van veranderen….is hij/ zij er traag mee. Je ziet het ook bij de komst van Sinterklaas en hoe de asielzoekers ontvangen worden. We raken “be”-stuurloos en lopen door een doolhof van wetjes die de regering bedenkt voor oplossingen die ‘iedereen” tevreden stelt.

ik zie dat we ontheemd raken van ons diepste zelf dat niet meer in harmonie is met de eenheid in de kosmos, tenzij we de liefde ervaren als een pure aanwezigheid in ons zelf ….een Licht, een intelligente Kracht die ons kan inspireren.

In de laatste maand van dit jaar op 7-8 december laat ik in de l’Ouverture mijn werk zien, dat ik dit jaar maakte.

Volgend jaar start ik de l’Ouverture met een thema dat dan vooral in mijzelf speelt of misschien wel bij velen. Daarvoor zoek ik dan werken uit die nog in mijn bezit zijn. Het kan een thema zijn over vertrouwen, misschien wel loslaten of opstandigheid of over de aarde en de goddelijke wezens die ons begeleiden. Het was in het jaar 2000 dat ik op die wijze de l’Ouverture startte…….. De laatste jaren had ik de behoefte tijdens de l’Ouverture mijn werk terug te zien vanaf het moment dat ik koos als schilderes door het leven te gaan. Dat was in 1963. en nu in december zijn we na het zien van al die jaren van bewustwording en groei aangekomen in het jaar 2019. Het terug kijken heeft me verrast en dankbaar doen zijn. Het leven zoals ik het in dit leven kan leven is zo boeiend en verrijkend geweest en nog ! en niet alleen voor mijzelf. Want gelukkig hebben ook anderen met hun gaven daartoe bijgedragen en ook heb ik daarvan kunnen uitdelen via mijn schilderijen.

Voor wie meer info over een l’Ouverture wilt weten. Zij wordt ieder eerste weekend van de maand gehouden. Een l’Ouverture begint tussen 13.30 en 14.00 uur. Daarna is er een inleiding en eindigt meestal tussen 16.00 uur – 16.30 uur. Op zondag is er na afloop een zelfgemaakte soep, voor wie mee wilt eten, omdat na het zien van de schilderijen het altijd plezierig is nog even samen te kunnen zijn. Wel is het is fijn voor mij, als je van te voren laat weten of je komt. Mocht je een vrijwillige bijdrage willen geven, dan is dat natuurlijk welkom. Daarvoor staat een mandje klaar.

Lieve jij, ik wens je nog mooie herfstdagen en vertrouwen in de weg die je gaat. Laten we ons verheugen dat we nu al met velen bijdragen in de wereld aan een mooie toekomst voor alle mensen op de aarde.