lieve mensen,

Het wordt al lichter op onze plek, waar wij nu leven en zo ook in de wereld. Toch is er nog veel duisternis. Is er nog veel verwarring en onzekerheid en vooral ook angst onder ons dat een uitweg zoekt. Iedereen is uniek en beleeft dit om zijn eigen wijze, waardoor het leven ook als grimmig ervaren kan worden en angst soms aanjagend wordt. Gemaskerd lopen we rond. Wie is de ander wel, die ik moeilijk versta achter dat bewegende mondkapje, kan die mij kwaad doen ...

Wie heeft dit bedacht? Doen we hier min of met meer enthousiasme misschien wel aan mee? Waar houden we onszelf voor de gek? Hoe lang nog willen we het beleid van anderen niet onderzoeken, als we ergens in onszelf intuïtief aanvoelen, dat er iets niet meer klopt in onze wereld. Want iedereen kan beoordelingsfouten maken en dat hebben wij ook te accepteren en zelfs te vergeven.

Ik heb begrepen dat wij allen het recht op een heel eigen uniek leven hebben en dat dit een bedoeling heeft. Zoals je weet ben ik er van overtuigd dat wij deel uitmaken van een grenzeloze, tijdloze scheppingskracht van Licht en klank en zijn daardoor ook zelf verantwoordelijk voor onze creaties. Ook al zijn we uniek, we zijn vanwege onze oorsprong uit Licht met elkaar verbonden. Omdat te ontdekken en bewust te worden kreeg ik de naam unamore, dat wijst op eenheid in liefde. Wij mensen kunnen daarom samen de aarde en het leven voor alle mensen en ook de dieren ja, al wat leeft tot een prachtige liefdevolle plaats maken, waar iedereen elkaar respecteert en zijn talenten kan ontwikkelen. Een wereld waar mensen levensvreugde ervaren en andere mensen niet uitsluiten van die mogelijkheid.

De komende l’Ouverture op 6-7 februari verlangde ik te wijden aan het leven en werk van mijn vader Pieter van Velzen. Hij was op 14 januari vlak voor zijn verjaardag op 78 jarige leeftijd overgegaan naar de werelden van Licht en Harmonie. Nu is echter besloten door onze regering dat wij niet meer mensen dan een persoon op een dag mogen ontvangen. Daarom heb ik gedacht deze l’Ouverture uit te stellen. Volgend jaar, zo hoop ik, als het weer januari zal zijn, wil ik graag een l’Ouverture over hem organiseren, zodat voor hen, die mijn vader nog gekend hebben of van zijn werk houden, de mogelijkheid er is om samen in dankbaarheid hem te herinneren.

Wie weet wordt het ons toegestaan op 6-7 Maart wel weer samen te zijn tijdens een l‘Ouverture, waarin ik dan werk zal laten zien met het thema vertrouwen. Want we hebben ongetwijfeld nog een lange en zeker geen eenvoudige weg nog te gaan.

lieve jij, die dit leest, jou wil ik zo graag toewensen dat je je immuun systeem extra aandacht kunt geven ... niet alleen voor je lichaam maar ook voor je gevoelens en je denken. Blijf trouw aan je eigen intuïtie en onderzoek al wat je tegenkomt, ook in je zelf, zodat je vrij en onafhankelijk in je licht en je liefde samen kunt zijn met allen om je heen.

je unamore