lieve mensen  

Het lijkt wel of de dood werkelijk bestaat, als ik de krant lees.
Met een haal aan een trekker schakelen we uit wat ons niet zint
weg er mee 
mensen, dieren, ja al wat ons omringt
ook ons zelf ... als we van het leven genoeg hebben. 

Dit is een grote vergissing, want de dood bestaat niet.
In ons lichaam huist onze ziel en dat zijn wij werkelijk. 
Het lichaam is alleen een jasje, waarin onze ziel zo perfect past, voor in het leven dat we nu leiden.

We hebben al vele jasjes gehad voor onze ziel en zullen er nog vele krijgen. Wat we in een leven veroorzaakt hebben, zullen we in een volgend leven weer mee geconfronteerd worden, maar dan in een situatie waarin we dan leven. Zo krijgen we de mogelijkheid om te herstellen wat we hebben aangericht bij een ander en respect en liefde te leren voor de ander. Ik heb dit zelf zo ervaren en weet waar ik over spreek. 

Wij kunnen onmogelijk een ander die ons niet zint uit de weg ruimen met een pistoolschot. We zullen anders moeten gaan denken over wat het is mens te zijn en over waar we oorspronkelijk vandaan komen. 

De langste dag is al weer voorbij. De zon heeft zich gewend. De vogels zijn uitgevlogen, ook in die landen waar kogels in het luchtruim rondvliegen. In deze macabere wereld vol technisch vernuft staan we met lege handen om opnieuw te ervaren wat het is mens te zijn en bewust te worden dat wij gezamenlijk een familie van mensen zijn, die op deze planeet leeft. Steeds meer mensen gaan dat inzien, overal en in alle landen en verlangen zo te leven. Er gloort hoop aan de horizon, al kan er in de zomer nog zoveel meer aan leed gezien en ervaren worden. De mensheid zal gaan ontwaken uit haar arrogante vergissing, dat zij alles zelf kan bepalen voor haar privé verlangens, die haar ego opblazen.

In de komende l’Ouverture op  2-3 juli zal de l’Ouverture gewijd zijn aan mijn bezoek aan Damanhur in Italie in1994  Waar een inspirerende leefgemeenschap in harmonie zowel met de natuur en als met elkaar in broederschap en vrijheid verlangt te leven. Veel van de werken die naar aanleiding van dat bezoek zijn gemaakt, heb ik niet meer in mijn bezit, maar ik kan via de dia’s er toch een echo van mee geven.

Ook wil ik die middag werken over Indonesië laten zien, waar ik niet geweest ben, maar wel enkele jaren studie naar heb gedaan en met mijn gevoeligheid de energieën heb opgevangen.

lieve jij, die dit hebt gelezen, ik wens je een pracht zomer toe. Ik wens dat de zon je verwarmt en de nachtelijke hemel je inspiratie zal geven, waar je ook mag zijn, in je eigen bed of in een tentje ergens in een ander land of hoe je daar aanwezig bent. Moge de engelen je koesteren.