lieve vrienden, lieve Jij

In deze l’Ouverture wil ik met jullie mijn inzichten delen die ontstaan zijn tijdens het schilderen over een stad. Zoals je weet verdiep ik me in haar geschiedenis, proef aan haar cultuur, zwerf door haar straten, zit aan haar rivier, lees haar schrijvers, spreek de mensen die er wonen en zet daarbij al mijn zintuigen open om haar lied op te vangen.

Nu ook mijn serie voor Parijs klaar is, wordt het interessant om eens te kijken naar de schilderijen, die ik maakte over de rivieren van de steden zoals de Amstel, de Spree, de Seine, Zenne en de Dijle.

Waarin verschillen ze van elkaar?

En van al die bijzondere andere plekken in een stad, die voor haar gezicht zo bepalend zijn, zoals bijvoorbeeld haar grote pleinen. In ons land is de regering gevallen en verkeren we als volk in een identiteitscrises. Er zijn mensen die willen leven vanuit de oude normen en waarde in onze cultuur en er zijn er, en die groep wordt steeds groter, die een andere kijk op het leven als geheel aan het ontdekken zijn. Die twee groepen botsen tegen elkaar op als er beslissingen genomen moeten worden, die de leefsfeer beïnvloeden. Ik vermoed dat door deze niet te stuiten ontwikkeling, die in alle landen nu plaats vindt, er nog meer aan verwarring en chaos op ons af zal komen. De kloof die ontstaat tussen deze twee groepen is als een breekpunt pijnlijk zichtbaar geworden in ons land en soms ook in ons eigen leven. Ook de aarde bevindt zich in een dergelijk proces. Zij doet er alles aan om ons duidelijk te maken, dat wanneer wij niet met respect met haar en ook met elkaar omgaan, zij dit niet langer meer duldt.

Ik denk dat dit hoort bij de tweesprong waar we nu tegen aanlopen en waarop de mensheid als geheel een keuze kan maken voor onvoorwaardelijke liefde. Wat dat is zullen we pas kunnen ontdekken als we de keuze maken en dan nog zullen we gaande weg gaan begrijpen wat liefde kan zijn.

Straks kunnen we gaan stemmen, waar zullen we onze stem aan geven ?
Ik ga op zoek naar een politieke partij die oog heeft voor het innerlijke geluk van mensen en niet zozeer de nadruk legt op de materiële behoefte. Een partij die ziet dat de mens een heimwee in zich draagt naar een verloren paradijs van harmonie en vrede en de weg daarheen is kwijtgeraakt.

In vertrouwen en met al mijn liefde voor ieder van ons

groet ik je, unamore