lieve mensen

Het is al niet meer zo donker als ik opsta en de dag mij verwelkomt.

Aan de bomen zie ik al de knoppen komen, waar straks het tere licht groen uit tevoorschijn komt.

Vandaag stuur ik je mijn groet vanuit de l’Ouverture met informatie over het komende weekend van 4 – 5 maart.

Maart roert zijn staart is een Hollands spreekwoord en dat zal zeker gebeuren nu de verkiezingen er aan komen. De vraag is wie en wie gaat ons land besturen en hoe zal het straks gaan in de landen om ons heen.

Het is aan ons de keuze. Ik moet jullie bekennen, ik voel me beperkt in mijn keuze, ondanks al diegene die nu naar voren springen met hun visie over hoe zij er voor willen zorgen hoe er in dit land geleefd kan worden.

Er is heerst angst ook bij deze mensen, al verwoorden ze het op verschillende manieren in het beleid dat ze voor ogen hebben.

Aan die angstige leefsfeer wil ik ontkomen. Een mens kan niet echt gelukkig zijn leven leven, wanneer hij geconfronteerd wordt met deze sfeer en al die wetten en regeltjes die het voortbrengt en een gevoel van veiligheid moeten geven. Ik voel aan den lijve dat we op deze wijze meegezogen raken in een soort speelpop van hen die ons leven denken te moeten bepalen, in ons eigen huis, maar ook op straat. In de gezondheidszorg en scholen, universiteiten en bedrijven. Zo ook in de kunsten die als bedrijfjes wordt gezien. Nu ook zo voelbaar in de musea en concert podia die als bedrijfjes gestructureerd worden.

Dit leidt in mijn ogen tot een minachting voor het individu en zijn eigen unieke mogelijkheden om zijn leven te realiseren. Het wordt me steeds meer duidelijk dat de mens de kern van zijn wezen verraad door zijn hang naar het materialisme dat ons leven totaal is gaan inkleuren.

Velen voelen dit met me mee. Zij springen op de bres voor een leven waarin het respect voor het individu en zijn omgeving met al wat daarin leeft centraal komt te staan. Zij hebben de moed uit die neerwaartse spiraal van het materialisme te stappen.

Vragen te stellen over het mechanisme van het kapitalisme. Opnieuw vragen te stellen over vrijheid, gelijkheid en broederschap en de zorg voelen voor de aarde die ons als een moeder draagt en te eten geeft en o zoveel aan schoonheid, ieder seizoen weer.

ik verwacht, dat wij mensen de kracht hebben om een andere meer liefdevolle wereld te creëren. Ik zie om mee heen de signalen er van. Hopelijk wordt dat ook meer zichtbaar in de besturing van ons land.

l’Ouverture 4-5 Maart

Vanwege het feit dat we vorige maand met zo weinigen waren om naar de moeder van het volk van de Waterwezens te luisteren, wil ik de komende l’ Ouverture weer haar verhaal voorlezen, dat ze mij in 1996 vertelde. Ik was de vorige maand opnieuw weer onder de indruk van haar, dat ik voor diegene die toen niet konden komen en van wie ik weet dat ze graag haar verhaal hadden willen horen, de komende l’Ouverture voorlees wat deze oermoeder van de eerste groep landbewoners ons kon vertellen hoe zijn toen op aarde leefden en uit wie wij mensen zijn voortgekomen.

De werken die ik na aanleiding hiervan maakte, zullen op dia’s te zien zijn. In april ( 1- 2 ) geef ik het woord aan de moeder van het Zwarte Volk, zoals zij in 1996 tot ons over haar volk sprak.

Zij is de laatste van de reeks voor-lezingen over de rol van de oude stammen voor de aarde. Daarna in de daarop volgende maanden gaan we kijken naar de zonen en de ene dochter van Jacob en zijn vier vrouwen. Levens uit lang vervlogen tijden.

Voor hen die meer informatie behoeven over de l’Ouverture is hier nog het volgende:

Een l’Ouverture begint tussen 13.30 en 14.00 uur.  Er is ontvangst met thee. Daarna gaan we naar het atelier, waar ik zal voorlezen wat de moeder van de eerste groep vaste land bewoners van de aarde ons vertelde in 1996  en mijn droomtijd daarover en zijn er enkele dia’s zien. Waarschijnlijk sluiten we rond 17.00  uur af.

Op zondag is er een zelfgemaakte soep, voor wie daar van wil mee eten. Het geeft ook een plezierige mogelijkheid om samen te overdenken wat we die middag gehoord hebben en natuurlijk ook over wat ons nog meer bezig houdt.

er is een mandje voor een vrijwillige bijdrage

Het voor mij plezierig als je kunt laten weten of je erbij zult zijn.

ik verheug op het komende l’Ouverture en spring nu van het schermpje af in het vertrouwen dat we op weg zijn in het creëren van een open liefdevolle samenleving.

unamore