Lieve mensen, in de l’Ouverture van deze maand staat centraal het werk van mijn vader; Pieter van Velzen. Hij was een beeldkunstenaar die na de oorlog op verscheidene plekken in ons land pure blije schoonheid bracht in kerken en profane instellingen.

Zijn schilderijen waren geliefd in Amerika. Maar hij durfde er niet heen te vliegen. Uit zijn nalatenschap zijn enkele werken naar het Religieuze museum in Uden gegaan. Gelukkig zijn er nog schilderijen in mijn bezit. Zo is er een zelfportret en zijn “paradijs“, maar ook zijn zorg over de uitvinding van de atoombom en zijn indrukwekkende meditatieve schilderijen over het lijden van een van de meest volmaakte mensen, die op aarde geleefd heeft; Jezus van Nazareth.

Vanwege enkele bewonderaars van mijn vaders werk, die al op hoge leeftijd zijn, hebben we besloten om zondag niet de kerken te bezoeken waar nog werk van mijn vader te zien is.

Wel wil ik dat op zaterdag doen en dan is het programma als volgt. We starten in de Kalverstraat bij de Papagaai om half een. In deze kerk zijn twee glas en loodramen van hem te zien. Daarna trammen wij ( of jij met de fiets ) naar de Vredeskerk waar een Maria beeld van hem gekoesterd wordt (Vredeskerkplein 1 – voormalig Pijnackerstraat 11). Van daaruit gaan we naar de Nassaukade waar ik zijn schilderijen een voor een zal laten zien. Mocht je geïnteresseerd zijn en aan deze l’Ouverture willen deel nemen. Meld je dan even aan.

Parijs

1. September ga ik een weekje naar Parijs, waar ik in Montmarte een appartementje gehuurd heb om mij opnieuw door deze stad te laten inspireren voor mijn serie over haar.

Fatima
De serie die ik voor Fatima maakte, wordt eind volgend jaar in het museum daar tentoongesteld en wel in de maanden oktober november en december in Museu de Arte Sacra e Etnologia

Hoogst waarschijnlijk zal de expositie aansluitend nog drie andere steden in Portugal aan doen. Oerem Tomar en Entrocamento

In de maand augustus was ik in dit bijzondere land en de mensen die ik daar sprak waren niet alleen enthousiast en blij met de schoonheid, die mijn werk uitstraalt maar zij ervoeren ook haar helende krachten. Vandaar dat door hen nu gekeken wordt naar een kleine expositie tour in hun land.

Het was heel bijzonder om weer terug te zijn in Fatima. De bevrijdende lichte serene energie van de Godin breidt zich waarneem uit. Zij was voelbaar aan mijn voeten op bepaalde plekken, waar Maria eens verschenen was en in het bijzonder daar waar onze planeet een verbinding heeft met de Oerbron van het Leven. Een verbinding die ik als een soort navelstreng waarneem en die in vele vertakkingen nu uitstroomt in onze aarde.

Deze energie was ook voelbaar bij de mensen die daar te bedevaart gingen. De sfeer was heel ontspannen en familiair. Ik ervoer een enorme vrijheid. Meer dan hier in het noorden zijn de Portugezen ontvankelijk voor de vrouwelijke  aspecten van God,die ook door Maria ons aangereikt worden. Ik heb daar hele mooie verhalen over gehoord. Verhalen uit de geschiedenis van dit Portugal. Over een zo’n verhaal wil ik nog een schilderij maken.

Aan deze energie heb ik mij intens gelaafd en verwacht haar ook terug te vinden in Parijs.  Een stad wiens eerste bewoners Kelten waren en de Godin eerden. De Nôtre Dame is gebouwd op een plek waar ooit de godin geëerd werd ... Maar laat ik niet vooruit lopen ...

Ook hier in Amsterdam trof ik deze serene harmonische energie aan bij de Westertoren tijdens de laatste l’Ouverture. De Maya energie daar is opgegaan in deze nieuwe energie die het zuivere eenheids – bewustzijn draagt. en zich in een ras tempo aan het verspreiden is door de gehele aarde. Ik heb haar geschilderd in “de terugkeer van de godin” Dit schilderij is hier op de site te zien, zowel bij de serie aarde als bij de serie Fatima.

Ach, er is zoveel wat ik graag met jullie wil delen. Maar gelukkig komen daar nog veel eerste weekenden van maand voor.

Voici: Weet je van harte welkom op zaterdag 3 Oktober, 13.30 uur bij de Papagaai in de Kalverstraat op no 58 (naast de Slegte niet ver van de Dam) En op zondag ook om 13.30 maar dan op de Nassaukade. Dit keer wil ik een half uur eerder beginnen vanwege mijn vader, over wie o zo veel te vertellen en te zien is, dat we eigenlijk aan een middag niet genoeg hebben.

Au revoir, unamore