lieve mensen

In deze heerlijke lente dagen met jonge lammetjes in de wei en de natuur in een sfeer van teer licht groen dat ons omhult. En het meizoentje naast de paardebloem en het vergeet-mij-nietje in de bermen wiegen in de wind, voel ik mij een oude appelboom in bloei, als ik schilder.

De winter is voorbij ... heel de natuur inspireert ons tot dromen en vrij zijn, zo vrij als de bloemen met hun worteltjes in de grond, drinkend van het zonlicht.

Vele bootjes varen hier weer voor mijn neus in de gracht ... en we verkleuren een beetje.

Wat is de schepping wonderschoon in dit seizoen. Het is een seizoen van het jonge vitale leven in mens, dier en natuur.

5–6 mei is er weer een l’Ouverture d’Unamore

het thema is de vrouw

We gaan kijken naar mijn schilderij over Dina, de dochter uit de Jacob familie, een nomadische stam uit duizenden jaren geleden, die door Palestina zwierf.

Er is ons overgeleverd dat zij 12 broers had.

Wat heeft ze ons te vertellen?

Op 5 mei is op een zaterdag en is ook een dag waarin we de bevrijding vieren van ons land van een wrede fascistische bezetting.

ik herinner mij die dag nog levendig en ik vind het voor mij zelf wel boeiend dat we op dit moment aangekomen zijn bij een dochter uit de Jacob familie. Nadat we al 10 zonen hebben ontmoet.

Hoe leefde zij als vrouw ... in een dominante traditionele samenleving.

Wij allen, man of vrouw zijn verlangend naar een vrij onafhankelijk leven, waarin we ons zelf kunnen ontwikkelen in een inspirerend samen-zijn met anderen. Het is ook dit verlangen dat overal speelt in de maatschappij, waarin we nu leven en iedereen zijn weg aan het zoeken is.

Want de lente laat ons zien dat alles ook anders kan , alles kleur kan krijgen. Ook wij zijn een deel van natuur, laten we met haar mee doen. Ons hart er in vertrouwen voor openen, net zoals bloemen die hun knopjes openen in het zonlicht.

unamore